Red Max
news
April 2020
Alle gezellige tentjes, de bakker, de winkels etc zijn intussen op slot en dus liggen we in Quarantaine op ons bootje.
We mogen niet klagen als we de verhalen van anderen horen in de rest van de wereld. Wij kunnen iedere dag lekker zwemmen, we mogen met de fiets naar een supermarkt voor eten en drinken en Monique gaat om de paar dagen joggen.
Verder kunnen we iedere dag een paar uurtjes aan de boot klussen en koffie drinken en e-boekjes lezen.
Sommige zeilers liggen zelfs aan de ketting in India of mogen niet van de boot af in de Maladiven.
We hebben zo’n geluk, nu het virus is uitgebroken, dat dit net in het jaar gebeurt, waarin we toch al in Malaysia/Thailand wilden blijven. Het enige jammere is dat de kids nu niet kunnen overkomen, zoals gepland. Maar wie weet, komen er nog mogelijkheden. Stay safe allemaal! X
March 2020
Onze ‘lady in red’ ligt in de marina van het eilandje Rebak vredig te sudderen in de tropenzon als we weer aan boord klimmen. We zweten als otters nu we de winterkou weer in ons lijf hebben op gedaan, maar binnen in de boot is dan ook wel een oven.
Terug genieten van het heerlijke zwembad en alle resort faciliteiten.... het is toch weer heerlijk terug te zijn in paradise.
We doen nog even wat karweitjes en weten niet hoe snel dan het grote zwoele open water weer op te varen.
Het Corona nieuws neemt intussen schrikbarende proporties aan, dus besluiten we voor anker te gaan in de beschutte baai van Telaga Harbour Langkawi.
January / February 2020
Ja Holland met kroketten en maatjes en spruitjes en gehakt ballen en lekker brood met kaas en leverworst en en en en.. Het landje van een voor ons ongelofelijke overvloed.
Maar heerlijk vooral om onze geliefde kinderen, kleinkinderen en vrienden en vriendinnen weer te zien. Een tussenstop met ups en downs ook.
We hebben op diverse locaties presentaties gegeven over onze wonderbaarlijke wereldreis , die volgend jaar wordt vervolgd.
Voor nu genieten van onze tussenstop in Malaysia/Thailand. De koffie staat klaar.
December 2019
In Langkawi ankeren we voor het resort waar Franz en Mie verblijven en zodra ze met koffers en al aan boord zijn, kan onze vakantie beginnen. We genieten van vele mooie ankerplekjes bij idyllische eilanden, doen een trip naar Penang.
Kerst vieren we op het toeristische, maar toch wel gezellige eiland Koh Lipe wat tevens het eerste eiland van Thailand is dat we aandoen. Er heerst direct al een heel ander sfeertje dan in Maleisie, waar de moslims een wat meer bedekter beeld geven op straat en op het strand.
Onze trip gaat verder naar Phuket en als we daar eenmaal zijn ingeklaard doen we een leuke roadtrip langs prachtige tempels en natuurlijk gaan we ook de berg op naar de Big White Buddha, die ons bij onze aankomst in Chalong al toelachte. 's Avonds vergapen we ons in het plaatsje Patong aan het Thaise nachtleven, vinden er eeen NL-BE kroeg met bitterballen en belonen onze voeten voor die dag met een Thaise voetenmassage. Meebeleven? Natuurlijk! Kijk op onze blog-pagina's van Malaysia en vervolgens ook die van Thailand.
November 2019
Nadat we Kuala Lumpur hadden bezocht en de vuile rivier van Port Klang hadden verlaten, gingen we blij van gemoed verder richting Pangkor. Het werd de nacht van Murphy en we moesten letterlijk onze zeilen bijzetten om te kunnen blijven drijven... zoveel tegenslagen op 1 tocht hadden we tijdens onze hele reis nog niet beleefd. Het gevolg was een onverwachte maar noodzakelijke haul-out in Pangkor waar we van de nood een deugd maakten door ook de romp en het onderwaterschip dan maar gelijk onder handen te nemen.
Gelukkig was het ook erg gezellig in Pangkor met de vele andere zeilers en een prachtige tocht naar de Cameron Highlands naar de theeplantages was eveneens onvergetelijk.
October 2019
Begin oktober was ons Indonesia avontuur in Batam ten einde gekomen en liggen we tegenover de wereldstad Singapore plotseling in een drukke westerse wereld! We zijn met de ferry naar Singapore geweest en moesten echt wennen aan de moderne hoge gebouwen, de drukte en het verkeer, maar toch een openbaring voor ons om bv in de City Hall tussen de muren te staan waar de vrede tussen de geallieerden en Japan is getekend en vervolgens langs de mooie oude koloniale Engelse gebouwen te wandelen om daarna een Singapore Sling te drinken op de 57e verdieping van de Marina Sand Banks See our Singapore page here.
Midden oktober liggen we in Port Dickson en zijn dus de Malacca Strait overgestoken naar Malaysia. We gaan met de bus naar het Hollandse fort in het UNESCO beschermde Melacca, zoals het vroeger heette en verbazen ons over de vele musea daar met de geschiedenislessen over Portugezen, Hollanders, Baba’s, Nyonya’s, de Malay, Sultans, Arabieren, etc die dit handelscentrum aandeden. Tot de Engelse mr Raffles vond, dat Singapore een betere plek was om als knooppunt voor de handel tussen Asia en de rest van de wereld te dienen.
Zie hier onze Melakka pagina, met veel foto’s en geschiedenis.
September 2019
Begin van de maand vertrekken we van het idyllische Lovina op noord Bali via een tussenstop op het eiland Bawean naar Kumai, Kalimantan (Borneo). Een woelige overtocht ’s nachts vaak tussen enorme hel verlichte vissersboten door, maar zoo de moeite waard!
We ankeren op de rivier voor een stad vol kwetterend vogelgeluid (naar later bleek vanaf luidsprekers op hoge betonnen bunkers), knetterende brommers en islam klaagzangen.
We boeken een tweedaagse tocht de jungle in en zien daar o.a. de geweldige boommensen, die Orang Utans (bosmensen) worden genoemd. Na al dit prachtigs vluchten we hierna weg, dit vanwege de alles doordringende smog van het brandende Kalimantan.
Lees hier verder ons reisverslag en –foto’s van Kalimantan.
In Belitung kwamen Jaap en Wil bij ons aan boord en met hen zijn we de evenaar weer over gestoken en gedurende twee weken door de Lingga en Riau eilanden geslingerd
August 2019
In Kupang (West-Timor) stapte fotograaf en vriend Christian weer terug aan boord en zeilden we achtereenvolgens naar: Alor, Flores, Komodo, Lombok en Bali.
In houten kano’s, zwemmemd, of zittend op de stam van een bananenboom kwamen de kinderen naar de boot. “Hello Mr!!”, altijd blij met wat afwisseling in hun dagelijks bestaan in de eenvoudige dorpjes.
We ruilden een snorkel voor een prachtige Nautilus schelp, zeilden onder gennaker langs een vulkaanuitbarsting, zagen aapjes op het strand, stonden oog-in-oog met de komodo-dragon, genoten van de eiland-tours met op Flores o.a. de beroemde Kelimutu kratermeren, bezochten een reuze-moskee op Lombok en eindigden met een ‘vakantie’ op het groene Bali.
We knijpen nog dagelijks elkaar in de arm om zeker te weten dat we dit allemaal echt beleven en dat we hier helemaal zelf naar toe zijn komen zeilen.
Selamat datang (welkom) in Indonesia!
July 2019
Het is heerlijk helder blauw weer en in de nacht zeilen we onder een eindeloze zwarte koepel vol fonkelende sterren. Overdag lopen we lekker bloot en eten grote sappige pompelmoezen.
We zitten zelfs op onze zitzakken in de schaduw voor de mast en nemen met weemoed afscheid van de diep blauwe Moana (Pacific), waar we de afgelopen 2 jaar zo’n 30000 km kris kras zijn door gezeild.
Na een verrassend luxe stop in de Royal Yacht Club van Port Moresby in Papua New Guinea zeilen we met een flinke wind door de Torres Strait en is er 'no way back'. Via de ondiepe Arafura Zee gaan we verder op weg naar nieuwe avonturen in een nieuw werelddeel. Azie wacht op ons; na Indonesia hopen we ook in Maleisie en Thailand aan te spoelen dit jaar. Dat zijn heel veel eilanden! We hebben er reuze zin in!
Trouwens... wel eens een boom kangaroe gezien? Ze komen alleen in Papua voor. Kijk maar op onze blog-pagina, bij Papua New Guinea 2019.
June 2019
Vanuatu is voor ons de laatste archipel in de South Pacific en we hadden dit niet willen missen!
Allereerst belandden we op het eiland Tanna op een van de weinige actieve vulkanen van de wereld en keken letterlijk vanaf de rand in een kolkende vuurmassa. Een onvergetelijke belevenis!
Wat daarna volgde was een reis terug in de tijd. Ongelooflijk hoe op deze eilanden, zo dicht bij Australië nog zo oorspronkelijk en puur wordt geleefd. We ontmoetten vele lieve mensen in de dorpjes met hun huisjes met daken van gedroogd palmblad.
Door de enorm dichte begroeiing konden de dorpen elkaar maar moeilijk bereiken. Het ene dorp is daardoor Franstalig en nog geen km verder zijn alleen Engelstaligen te vinden (afhankelijk van de gestrande missionaris natuurlijk). De kinderen leren nu op de basisschool zowel Engels als Frans. Problemen tussen dorpen werden tot de jaren 60 nogal simpel opgelost, gewoon killen en opeten. In het bislama, de gemeenschappelijke taal is dit nog terug te vinden... slaan is killem en doden is killem ded finis. Het 'landdiven' op Pentecost (waar de Nieuw-Zeelanders ooit het bungeejumpen vandaan hebben) is een ongelooflijk, voor ons westerlingen niet te bevatten spektakel. We zijn ons bewust van de bijzonderheid om dit allemaal te hebben kunnen meemaken. Kijk zelf ook maar..
May 2019
Met een goede wind en mooi zonnetje kwam na 5 dagen het eiland met de pijnbomen in zicht. Ile des Pins was een heerlijke tussenstop op weg naar Noumea, New Caladonia. Daar hebben we gedurende een week vooral proviand ingeslagen en, niet te vergeten, ons visum voor Indonesie geregeld.
Het consulaat had hier een week voor nodig en op vrijdagmiddag, vijf minuten voor sluitingstijd, konden we het benodigde plaatje en stempel voor ons paspoort bemachtigen. Het was op het nippertje, precies voor de feestdagen.
Nu gaan we op weg naar Vanuatu, de eilanden van de glimlach en de nog werkende vulkaan op het eiland Tanna, waar we als eerste zullen belanden. Een eerste indruk van Ile des Pins alvast op onze blogpagina.
April 2019
We hebben er lang en goed over nagedacht, maar uiteindelijk hebben we toch besloten:
Red Max moet groen !
Groen past naar ons idee veel beter in deze tijd en natuurlijk houden we de Red Max graag up-to-date, dus...
is ze niet groen van kleur (oeps, gelukkig !!), maar wel groen van energie-voorziening. Wie goed kijkt, ziet een zestal zonnepanelen op onze bimini, die ons tijdens onze verdere reizen hopelijk van veel schone, geluidloze energie gaan voorzien. De Red Max zelf is en blijft natuurlijk gewoon rood, what else!
March 2019
Dan steken we in de nacht over naar het Zuid Eiland naar Picton, waar we
werden ontvangen door Sherie in haar hotelletje.
Het Zuid Eiland heeft een grootse natuur, schitterende kusten, meren, bergen,
rivieren, baaien, bossen en wijngaarden, gewoon heerlijk om in rond te toeren.
De steden Christchurch, Dunedin en Queenstown waren bijzondere stops, waar we nog iets konden proeven van de sfeer van NZ van voor de oorlog.
Heerlijke dagen met kamperen, mountainbiken, hiken en veel picknick fun.
February 2019
We zijn weer terug met ons tweetjes aan boord van ons bootje in het Walhalla Whangarei.
Heerlijk zonnig iedere dag, lekker klussen en dan de auto vol laden met slaapzakken, matrassen, een slaaptentje, koelbox, bakken met eten en kookspullen enz.
Eerst naar waar heet zwavelwater uit moeder aarde spuit, en dan langs het
Grote meer van Taupo door naar Wellington.
Wellington is een heerlijke stad met een groots museum, ‘Te Papa’.
Kijk hier verder voor onze bubbelplaatjes en het Waterfront van Wellington.
January 2019
Wat een unieke kans om nog eens samen op vakantie te zijn! Met z'n tweetjes zijn Monique en haar zoon Joell het Noordereiland rondgetoerd. Veel hiking en biking in die prachtige natuur van Nieuw-Zeeland en ook stedentripjes naar Napier en Wellington.
We hebben er enorm van genoten, wat een quality-time!
In de tussentijd heeft Bas de generator uit de boot gelift, dus de Red Max is nu 250 kg lichter, joepie!
Joell is intussen, net als Ben, weer naar het koude kikkerlandje teruggekeerd en wij maken ons op om de Red Max naar Tutukaka Marina te varen en dan met den auto aan onze grote toer naar het Zuidereiland te beginnen. Maar daarover volgende maand meer, nu eerst nog de plaatjes van de MoJo toer.
December 2018
Begin december kwamen Joell en Ben vanuit Tokyo doorvliegen naar Auckland. Nadat ze waren bijgekomen in de Marina van Opua zijn we via Russell en de Bay of Islands en langs Cape Brett in Whangamumu Bay terechtgekomen. Vervolgens naar Tutukaka en Great Barrier Island voor een intensieve hike and bike.
De Kerst komt dan ineens snel dichterbij, dus snel naar Whangarei. Ben gaat nog op toernee door het Noordereiland en wij bereiden ons met de rest van de wereldzeilers voor op een gezellige Kerst. Alle boten worden met lichtjes, slingers en kerstballen versierd, er wordt een Hatea River Kerst Happy Hour georganiseerd en we vieren de verjaardag van Julia met een leuk Schots feestje op de steiger.
Op Oudejaarsdag bakt Ben de oliebollen bruin en kunnen we, na de Nieuwjaarsduik de volgende dag in de Pacific Ocean het nieuwe jaar 2019 met goede zin van start gaan. Lees en kijk verder..
November 2018
Noumea, New Caladonia - Opua, New Zealand:
Een overtocht van een dikke 1000 zeemijlen, ofwel 1900 km.
De zeetochten naar Nieuw Zeeland wordt door zeezeilers steeds met een behoorlijke ongerustheid begonnen. Het weerbeeld is altijd grillig en een storm onderweg is bijna niet te vermijden, door de tegenstelling van warm naar koud.
Ook wij hebben een dag flink tegen de golven liggen beuken, maar verder hadden we een vrij comfortabele overtocht van 6 dagen.
Dit keer geen booby aan boord, maar wel heel veel inktvissen die ons rond onze oren vlogen en met hun blauwe inkt ons dek kwamen bevuilen.
Vooral de aankomstdag in de ‘Bay of Islands’ naar Opua was heerlijk relaxt, met een zonnetje en een geweldig zicht op de schitterende kust van Nieuw Zeeland.
Meer foto's zien van onze overtocht? Kijk dan hier verder.
October 2018
We hangen nog aan een boei in de baai La Moselle bij Noumea, Nieuw Caledonia.
Maar over een week, met een goede weather window, hopen we in ca zes dagen veilig naar Nieuw Zeeland terug te zeilen.
Vlakbij is de ‘Bay de Citron’, net als een baai in de Middellandse zee met een mooi strand, een boulevard met veel terrassen en typisch mooi geklede Franse mensen. Niet te vergelijken met de soms hilly billy-achtige Nieuw Zeelanders, die we over dik twee weken met plezier weer op straat hopen tegen te komen en daar vooral te gaan genieten van de onvergelijkbare schitterende natuur.
De plaatjes van dit klein-Frankrijk zijn te zien op onze New-Cal blog pagina.
September 2018
Eind september landden we na een soms lastige maar toch mooie overtocht 700 zeemijlen westwaarts vanaf Fiji tot in Noumea, Nieuw Caledonia. Het aankomstbiertje is weer verdiend.
Onderweg knalden we bijna op een grote Chinese visser, die het nodig vond om vlakbij een grote gele boei in zee te gooien, om dan stoïcijns net voor onze boeg door te varen. Even later kregen we door, dat er een dikke lange nylon draad met lijntjes met vishaken rond onze kiel hing. De Chinezen achterop de vissersbak begonnen te schreeuwen, wij gijpten en voeren terug naar de plastic boei om los te snijden.
Na een paar wilde nachten, waarin ‘Bobby the Booby’ ons nog een nacht op de buitenboordkraan vergezelde en het halve achterschip vol scheet, komen we bij het oostelijke rif van het Franse la Nouvelle Caledonie.
Meer foto's zijn te zien op onze blog-pagina van New Cal.
August 2018
We klussen, lezen en luieren tot de juiste weather window om naar de westkant van Viti Levu, Denerau marina, Musket Cove, Vuda marina en nog meer mondaine plekken te zeilen. Hier komen Luc en Toon naar ons toe, die we een heerlijke vakantie bezorgen door rond de westelijke en hoofdeilanden van Fiji te zeilen.
Met hen beleven we een traditionele Sevu Sevu nacht in Vorovoro zoals vroeger ook de Europeanen werden begroet door hen hallucinerende cava te laten drinken, om dan vervolgens hun koppen in te slaan en lekker op te eten.
Gelukkig zijn we nu juist zeer hartelijk ontvangen en werden zelfs een paar dagen opgenomen in hun leefgemeenschap. "We are all one", sprak Tui Mali (Chief van Vorovoro).
Meer foto's op de blog-pagina van Fiji Islands
July 2018
Tegen een harde oosten wind in zeilen we naar Viani Bay, waar de Duitse Marina met haar Fijiaanse lover Jone een duikschool is begonnen aan de Rainbow reef.
Dan is Taveuni aan de beurt en kunnen gelukkig bij Paradise Resort aan een boei hangen vlakbij de bar haha. We hiken naar hoge watervallen in de bergen en genieten in de ‘Garden of Fiji’ van een papagaai een wildwater slide en de 180° meridiaan.
Op naar de hoofdstad Suva dan en zijn verbaasd hier de vergane glorie van de Royal Suva Yachtclub met vergane stijgers aan te komen. Suva druk en vuil, maar mooi museum, Koloniaal Hotel en anti-fouling voor de boot.
Meer leuke plaatjes van alle eilanden op onze Fiji-pagina
June 2018
We kruipen vanaf ‘Gompie’, onze dinghy, de vervallen betonnen pier op om in Fiji in te klaren. Jo, de gezette douanier, is vooral geïnteresseerd in onze wijnvoorraad. Een fles witte wijn verborgen in een speciaal daarvoor aangereikte bruine envelop brengt soelaas en zo krijgen we vlot de ons gewenste papieren met stempels en handtekeningen.
Het historische koloniale hoofdstadje Levuka lijkt haast op een wild west stadje met de oude houten huizen en winkels met overdekte palissades.
We vermaken ons met foto’s van ‘the first post office’, the first hotel, the first hospital, the first school etc.
Na een week zeilen we naar het 15 mijl verderop gelegen Makogai, een ex lepra kolonie en dan na een paar dagen verder langs gevaarlijke riffen naar Savusavu. Daar genieten we van lekkere biertjes en curries en heuse supermarkten en een wandeling naar het mooie Cousteau Resort voor een lekkere cappuccino.
May 2018
1250 mijl van Nieuw-Zeeland naar Fiji Islands
Red Max steigert als een wild paard als we de Hatea rivier uitvaren naar open zee. Er staat een strakke wind tegen tij en de golven slaan over het dek en achter in de kuip terwijl we het grootzeil proberen te zetten. Uiteindelijk lukt het, met een rif erin, en kunnen we afvallen, Nu begint ons meisje te treinen en denderen we met 11 knopen richting Fiji.
Twee dagen scheuren we zo door en dan is de wind op, motor bij dan maar. De vierde dag begint het weer op de neus te poeieren en beuken we met 9 knopen tegen hoge kruiszeeën in, die de boot overspoelen.
Gelukkig vanaf dag vijf wordt het wat rustiger en kunnen we met mooi zonnig Fiji weer op dag zeven het plaatsje Levuka op het eiland Ovalau aanlopen, waar we inklaren en een cruising permit regelen voor ons komend verblijf rondom de Fiji Islands.
April 2018
April draagt ook nog wel eens een bril en ja hoor met tussendoor een flinke stortbui zetten we de boot hier op de kant en schrapen en schuren en plamuren en polijsten en verven we of het een lieve lust is.
Bas viert intussen ook nog eens een van zijn verjaardagen, met vlaggetjes in het dekhuis en een kaarsje op zijn muffin.
Best gezellige dag hoor als we gaan wandelen en bij Ad en Monica op hun boot belanden, waar toevallig Frank en Els ook zitten, ‘lang zal die leven’ werd er gezongen.
Het Hollandse zeildorp is hier best gezellig en op Koningsdag werd het een leuk oranje BBQ feestje met elkaar in de jachthaven.
We maken ons allemaal op om te gaan vertrekken volgende maand, naar Fiji.
March 2018
Na een tussenstop van een aantal dagen in Bangkok, waar we nog even van het Thaise leven mochten snoepen, waren we uitgnodigd in Auckland voor een paar dagen door zeer gastvrije Nieuw-Zeelanders die we in Tonga hadden ontmoet.
Het was dan ook precies het moment van vertrek van de Volvo Ocean Racers en dat wilden we natuurlijk niet missen. We genoten van de kleurrijke vloot, waar ook Vestas zich weer had bijgevoegd.
Maar, onze eigen Red Max lag met smart op onze komst in Whangarei te wachten en ook wij waren heel blij om na drie maanden weer terug aan boord te zijn. Het leven waar we zo van genieten, met natuurlijk altijd een flinke to-do-list, maar met mooi weer en voldoende tijd, is zelfs dat geen straf voor ons. Tussendoor genieten we dan ook nog eens van prachtige walking- en cycling trails.
February 2018
Tijdens onze weken in Nederland en Belgie hebben we, zoals we gewoon waren, lekker rondgezworven van de ene plaats naar de andere. Met nieuwe ogen keken we naar de ons vertrouwde en ook minder gekende plekken.
Prachtige knotwilgen, rietkragen, waterlandschappen, vogels, schapen (zelfs lammetjes) gleden aan ons voorbij als we van Nederland naar Belgie en weer van Belgie naar Nederland reden. Wat is het hier toch mooi, wat DOEN wij eigenlijk daar aan de andere kant van de wereld in Nieuw-Zeeland !?!
Het meest blij werden we natuurlijk van het samenzijn met onze familie en vrienden en o wat zijn we door hen verwend deze dagen.
Tijdens onze omzwervingen kwamen we o.a. terecht bij Ed en Carla in Hoorn. En hoe toevallig dat daar nog onlangs een steen was ingelegd ter herinnering aan het '400 jarig Kaap Hoorn bestaan'. Toen wij in Puerto Williams in Chili waren, hebben we hier met de plaatselijke notabelen een glaasje op gedronken en mochten dit hier in Hoorn nog eens overdoen.
Het was vaak zonnig weer en we hebben hiervan nog wat mooie winterplaatjes kunnen schieten .
January 2018
Onze tweede tussenstop op weg naar Europa was in Thailand, waar we bij Baan Jacob veel te veel zijn verwend en met familie van Bas een fantastische jaarwisseling beleefden in Huahin.
Het was erg fijn dat we de tijdsprong van 12 uur naar Nederland zo wat konden onderbreken en we vonden het zo heerlijk in Thailand, dat we direct besloten op de terugweg naar Nieuw-Zeeland een paar dagen Bangkok in te plannen. Al was het alleen al voor het heerlijke Thaise eten!
Een paar foto's van ons 10-daags tussendoortje vinden jullie hier.
December 2017
25 december vlogen we naar Sydney.
Wat een feest om vanuit ons hotel rond te kunnen lopen langs de beroemde Woolloomooloo pier zo naar de Botanical gardens, om daar van onszelf dan fotootjes te maken met op de achtergrond de Opera House natuurlijk.
Maar we zouden geen zeilers zijn als we niet eerst naar de Cruising Cub of Sydney zouden lopen, want daar liggen de boten vol vlaggen, die in de Sydney/Hobart Race zouden starten op boxing day, 26 december.
Om de 100 voeters zoals Wild Oats XI en Comanche te zien, zijn we ‘s morgens eerst met een ferry naar Woolwich gevaren. Wat een race monsters lagen daar!
Heerlijk om dan in de middag vanaf Botany Bay de vloot te zien langs zeilen.
We hebben daarna genoten van het schitterende Victoria House, de Barracks met Hospital en the Museum of Australia en overal leuke tentjes om koffie te drinken of een hapje te eten.
Onze Nederlandse vriend Jan Joris heeft ons nog een dagje rond gereden langs de noordkust van Sydney waar je je ogen uitkijkt, niet alleen op de mooie kust met schitterende stranden, maar ook de vele schitterende miljoenen huizen.
Een kort verslagje en wat foto's staan op de Blog-pagina.l
December 2017
Eindelijk! Na twee jaar over de Atlantische en de Stille Oceaan te hebben gezwalkt, zijn we nu in Nieuw-Zeeland.
Hier zijn we het verst van ons thuisland vandaan en mooi dat het hier is!
We liggen in Whangarei. Een paradijs voor wereldzeilers, want hier kunnen eindelijk alle bootproblemen worden opgelost, simpelweg omdat er zoveel technische mensen en materialen om ons heen voorhanden zijn.
De Marina van Whangarei is heel gezellig met haar Oud-Engelse sfeer. Voorlopig blijven we hier en vliegen binnenkort voor een paar maanden naar familie en vrienden in Nederland en België.
We hebben intussen al een paar mooie plaatjes weten te vangen voor onze Blog.
November 2017
Klaar om te vertrekken, op naar Nieuw Zeeland waar het een stuk kouder zal zijn dan hier in Vava'U. Het stormt daar dit weekend, maar hierdoor kunnen wij nu in de zuigstroom fijn met de wind mee daarheen zeilen.
We hopen over een week met rustig weer in Whangarei aan te spoelen.
Tot dan!
October 2017
In Neiafu (de Vava’u eilandengroep van Tonga) hebben we een relaxte tijd. Na alle impressionante indrukken van de afgelopen weken is het heerlijk om even wat langer in onze comfort-zone te kunnen zijn. We weten waar we de beste wifi hebben, waar het lekkerste brood is te krijgen en we hebben een Canadees gevonden die vanuit z’n diepvriezer thuis wat vlees en kip verkoopt. Meer moet dat niet zijn en we hoeven nu eens even niet verder op onderzoek uit.
Samen met zo'n 35 andere boten van wereldzeilers nemen we deel aan de Blue Water Festival Week. Een week lang zijn er allerhande festiviteiten te beleven, met veel lekker eten, drinken en op donderdag de Race-day. Wij zijn crew op de Bavaria 'Ghost' van onze Noorse vrienden Oystein en Hilge. Meer foto's natuurlijk op onze Tonga-pagina van de blog.
Na deze drukke, maar gezellige week bereiden we ons voor op het laatste lange traject van dit jaar: de 1200 mijl naar Nieuw-Zeeland. Op naar de kou en de Kiwi's!
September 2017
Niue is alweer een bijzonder eiland. We huren een auto en ontdekken, dat Niue een enorme groene platte begraafplaats in de oceaan is. Overal zijn graven langs de weg met hier en daar een dorp en vooral indrukwekkende uitgesleten lavagrotten tot in de zee.
We zwemmen in het exclusieve rots bassin van de vroegere koningen en snorkelen in het azuur blauwe water van een andere grot.
Op de dag van ons vertrek naar Tonga krijgen we vlakbij de boot nog een schitterende walvisshow van een moeder bultrug met haar jong. Er zwemt ook nog een grote haai rond op jacht naar… ?
Laten we dan maar naar Tonga vertrekken.
Prachtige foto's, ook van de bultruggen, op onze blog-pagina van Niue.
August/September 2017
Van Bora Bora zijn we nu naar de schitterende onbewoonde atol Suwarrow gezeild. Er liggen nog 4 boten in het azuur blauwe water. De twee enige parkwachters, Hari en Kapu komen naar de boot voor het inklaren.
Het is hier schitterend, een onbewoonde atol met zoals op de plaatjes een oogverblindend wit strand en helgroene palmbomen.
Manta roggen en grote haaien zwemmen in het azuur blauwe glasheldere water.
We hebben een geweldige 5 dagen op Suwarrow, met wandelingen over het rif rond het eiland waar boobies in de bomen nestelen, mantaroggen in de zee zweven, we ‘black tip sharks’ in de branding zien rond zwemmen en grote kokos krabben en termietkreeften de restanten van onze vis wegslepen na een BBQ avond met de bemanning van de overige 4 boten die er liggen.
De windverwachting maakt, dat we 16 september met weemoed weer wegzeilen.
July 2017
In Papeete, Tahiti wachtten onze Vlaamse vrienden Marleen en Frank ons op. Samen met hen hebben we een schitterende vakantie-reis gemaakt op achtereenvolgens Moorea, Huahine, Raiatea en Bora Bora.
Behalve deze exotische eilanden zelf, hebben we ook nog eens een springende walvis (vier keer zagen we zijn witte buik uit het water komen), stingray’s, dolfijnen, een jonge mantarog en bij de coral garden een onnoemelijk hoeveelheid tropische vissen gezien. Op Bora Bora vierden we Marleen haar verjaardag met een onvergetelijke avond bij St. James en intussen hebben we het koppel uitgezwaaid voor hun verdere reis richting Los Angeles.
De foto’s van dit traject staan op onze Blog-pagina van de Genootschapseilanden.
June/July 2017
Het was 800 mijl van de Gambier naar de Marquesas en we hadden een gevarieerd tochtje: van rollen op het voordek om de genua naar beneden te krijgen bij 33k tot lekker relaxed varen met gennaker op. Zo kan dat gaan hier in de Moana Pacifica.
De aankomst bij Fatu Hiva was zeer speciaal, net als onze bijzondere ontmoetingen daar. De Polynesiers zijn ongelooflijk ruimhartig en we zijn overladen met bloemen en fruit. Op het eiland Hiva Oa bezochten we natuurlijk de graven van Paul Gaugain en Jacques Brel op een begraafplaats zo idyllisch met uitzicht op de big blue en onder de Frangipani bomen.
Onze foto's van Fatu Hiva en Hiva Oa staan inmiddels op onze blog
June 2017
Na de avontuurlijke eilanden, zijn we nu beland op de paradijselijke eilanden. Iles Gambier is de eerste archipel waar we aanspoelen. Het ankeren in de baai bij Mangareva ging aanvankelijk niet eenvoudig, maar intussen hangen we goed en genieten we volop van de prachtige omgeving, de groothartige Polynesiers, de Franse baguettes en de heerlijke zwempartijen in het azuurblauwe water.
Helaas lukt het niet om alle foto's te uploaden, maar als we op de Marquesas zijn aangekomen hebben we hopelijk betere wifi connecties.
Een kleine samenvatting zie je op deze pagina van de blog.
May / June 2017
Samen met onze Vlaamse vriend Frank verlieten we het vaste land van Zuid-Amerika om na ruim drie dagen aan te komen bij Isla Robinson Crusoe. Zoals de naam belooft, beleefden we daar een serieus avontuur, wat je op onze blog-pagina kunt lezen.
Gelukkig was het noodlot ons goed gezind en konden we verder naar Paaseiland. Na een woelige start kregen we een prachtige wind mee en RedMax verorberde de 1800 mijl in 10 dagen tijd. Fantastisch zeilen!
Aankomen op Paaseiland is iets onbeschrijflijks; lees en geniet met ons mee op onze blog-pagina. De foto’s spreken helemaal voor zich, hopelijk lukt het ook om ze te uploaden, want wifi is hier giga traag en moeilijk. We doen ons best!
April 2017
Na bijna 3 maanden tussen de ruige bergen van de Andes in het diepe zuiden te hebben door gezeild, moeten we in Valdivia eerst best wennen aan de drukte, alle geluiden en zelfs ook de luchtvervuiling (die hier eigenlijk heel minimaal is hoor!)
Tegelijk is het ook wel zalig om nu eens veilig aan een steiger te liggen met water en elektriciteit, een wasmachine op de club en zelfs een goede internet verbinding in de haven! We zijn weer tussen de mensen en hebben eindelijk weer contact met onze familie en boezemvrienden en -vriendinnen.
De maand april maken we de Red Max helemaal klaar voor de immens grote blauwe Pacific. Monique vliegt nog naar huis, we vieren Bas zijn verjaardag, trekken af en toe het binnenland in. Kijk maar op onze Valdivia-pagina.
Nog even en onze reis zal weer verder gaan, op naar nieuwe avonturen.
March 2017
Op een mooie ochtend verlaten we Puerto Consuelo bij Natales en varen door de kolkende Paso Kirke verder naar het noorden. Ondanks dat onze warme lucht kachel niet werkte, konden we ons redelijk warm en vooral droog houden in de fantastische kledij van Henri Loyd, die we steeds konden drogen in "ons drooghok', de machinekamer.
We motorsailen van caleta naar caleta en genieten vooral van een uitzonderlijke fotosessie bij de gletsjer Pia XI.
Vaak hebben we wind, regen op kop met gemiddeld 1,5 kn stroom tegen. Hiervan foto’s maken, vonden we zelden de moeite waard en zo lijkt onze reis door het meest ruige gebied op aarde misschien op een vakantie tochtje. De werkelijke beleving laat zich niet in woorden uitdrukken, al hebben we op onze blog-pagina hier en daar een poging gewaagd.
We eindigen uiteindelijk in de oude stad Valdivia en genieten van een welverdiende rust. Hier ook zullen we de RedMax verder voorbereiden op de volgende uitdaging: de South Pacific Ocean.
February 2017
We moeten helaas Toon en Luc vanwege hun tijdsgebrek afzetten in Bahia Mansa, zo'n 50 km voor Punta Arenas. Hierdoor hebben we ongepland Punta Arenas kunnen bezoeken en dat was zeker de moeite waard, buiten de diesel en extra voedsel, die we hier weer konden aanvullen.
De tocht gaat nu met ons tweetjes verder, om te beginnen langs Cabo Froward, de meest zuidelijke kaap van het vaste land van Zuid-Amerika.
We spotten bij Isla Carlos III onze eerste walvis en komen in caleta Victoria onze Zweedse vrienden Michael en Lena weer tegen. Hun Fortune Light is hier op de stenen gestrand, maar weer los getrokken om zo samen op te varen naar Puerto Natales.
De avonturen die we samen beleefden, hebben we zoveel mogelijk vastgelegd en een impressie hiervan is terug te zien op onze blog-pagina's van Patagonia.
January 2017
Met z'n vieren vertrekken we vanuit Puerto Williams door de Beagle Channel richting Puerto Natales. We zeilen door een dramatisch berglandschap, met gletsjers die tot aan het water reiken. Bij de torenhoge blauwkleurige gletsjerwand van de Pia hakken we ons eerste, duizendjaar oud stuk ijs uit. De speciaal voor deze gelegenheid gekochte whisky gaat over de brokjes ijs in ons glas. Het is een van de vele bijzondere "Patagonia-momenten".
Het weer is onerbarmelijk en we moeten Toon en Luc niet in Natales, maar in Punta Arenas afzetten. Een stad overigens, waar we genieten van het vele historisch materiaal over de allereerste ontdekkingsreizigers. Ook een replica van het schip "de Beagle" en de reddingssloep van Ernest Shackleton kunnen we daar bewonderen.
Lees verder over onze eerste Patagonia avonturen op onze blog pagina, waar we helaas maar een klein deel van de grote hoeveelheid foto's kunnen plaatsen.
December 2016
We vieren Kerst in Puerto Williams om daarna door te zeilen naar Ushuaia. Puerto Williams is Chileens en is feitelijk de zuidelijkste plaats van de wereld maar de Argentijnen vinden natuurlijk dat hun Ushuaia (wel een veel grotere stad dan Puerto Williams) is. Het maakt ons niet uit; wij genieten van de aankomst hier op deze geweldige plekken op de wereld, waar we tot voor kort alleen nog maar van droomden en nu dan toch daadwerkelijk zijn.
We beleven een fantastische Oudejaarsavond en genieten van de King's Crab en de roasted lambs. Na lange tijd op zee smaakt het allemaal verrukkelijk.
Jan en Veronique maken plaats voor Toon en Luc, die het eerste traject in Patagonia met ons mee zullen reizen.
Foto's van Ushuaia zijn hier te zien.
Christmas Eve 2016
Iedere zeezeiler droomt ervan... ooit eens Kaap Hoorn te mogen ronden en wij zijn de gelukkigen die ook deze kans hebben gekregen, en genomen!
Samen met Jan en Veronique zeilen we moeizaam tegen de heersende winden richting Isla Barnevelt, om daarna rond Isla Hornos te zeilen, zodat we de Kaap echt van west naar oost kiunnen ronden. Het is Kerstavond en de ondergaande avondzon geeft ons een prachtig zicht op de Kaap, zoals we dit nog niet eerder op foto's hebben gezien. Dan ronden we het eiland en dus ook de roemruchte Kaap, met de wind in de rug vliegen we erlangs, de champagne knalt, we zijn euforisch! We did it!!
Nog even opletten, want veel rotsen hier rond de punt... en dan schieten we richting de Beagle Channel om de volgende ochtend zeer voldaan in Puerto Williams aan te komen.
Wat een avontuur, wat een rijkdom om dit met z'n vieren te mogen beleven. De gescheurde genua nemen we voor lief; we hebben het volbracht en dat is wat telt.
December 2016
Na 1100 mijl en een ongeplande, maar reuzeleuke tussenstop in Bahia Blanca zijn we samen met Jan en Veronique op Stateneiland aangekomen. De aankomst daar, begeleid door albatrossen en zeehondjes, was zeer speciaal. De overgang van de ruwe blauwe wereld van de oceaan naar de stille groene schoonheid van Stateneiland laat zich maar moeilijk beschrijven.
We hangen de RedMax met lijntjes aan grote stenen en bomen en klauteren door een groene wereld van mos en planten naar een meertje. We zijn er allemaal van onder de indruk. Hier woont niemand, dit is no-man's-land ten voeten uit. Het bergwater is zo helder, de stilte zo oorverdovend..
We genieten van de rust na dit intensieve en serieuze traject door water, weer en wind van de South Atlantic. Blij dat we goed zijn aangekomen; blij dat we nu kunnen wachten op goed weer voor de volgende uitdaging.... Cabo Horno!
November 2016
Deze maand was voor ons een bijzonder enerverende maand.
We zijn na meer dan een jaar terug gevlogen naar Nederland en België en waren blij om onze familie en vrienden weer te zien.
We reden van hot naar her, ook om veel noodzakelijke spullen voor de boot te kunnen kopen en sliepen vanuit de tas op de adressen waar we konden slapen.
Bas is tussendoor ook nog met succes aan een liesbreuk geopereerd.
Met koffers vol konden we dan weer 36 uur lang via Houston naar Buenos Aires vliegen, om daar terug aan boord te crashen.
Dan volgden twee weken van hard labeur om o.a. de motor uit te lijnen, een hete-lucht-kachel in te bouwen, de radar en SSB radio en computer weer aan te sluiten. Een super weekendje Uruguay (foto's van Colonia en Montevideo staan op onze blogpagina) was onze beloning. Daarna konden we met schitterend weer naar Mar del Plata zeilen.
Hier liggen we nu met prachtig weer in Club Nautico. We bestuderen het Patagonia pilotboek nogmaals, voeren alle navigatie- en ankergegevens in en wachten op onze vrienden om samen met hen naar het Patagonia van onze dromen te zeilen.
Ocotober 2016
Nadat we de Red Max veilig in de marina van het mooie San Fernando (bij Buenos Aires) aan de rivier de Lujan hebben achtergelaten, vliegen wij naar Schiphol.
Als we dan door Nederland rijden, kijken we onze ogen uit: zo netjes is alles in ons kikkerlandje, het lijkt voor ons net een park na een jaar Portugal, Kaap Verden en Brazilië.
We rijden van hot naar her om iedereen van onze vrienden en familie te kunnen zien en ook om heel veel spullen overal vandaan te halen voor de boot.
Bas kon gelukkig ook nog heel vlot aan een liesbreuk worden geopereerd en tien dagen bijkomen in het heerlijke Breskens aan de Schelde.
Daardoor konden we op 22 oktober ons jaarlijkse Redmax4Friends avondje organiseren in de Monico van Jaco in Antwerpen. Een trouwe fanclub van 50 mensen was aanwezig om onze gezamenlijke avonturen op het grote scherm te zien. Het was erg gezellig, tot in de vroege uurtjes.
Nu, begin november, zijn we weer op onze boot, die er vredig bij ligt. We werken aan de laatste aanpassingen, om volledig uitgerust de barre tocht in december naar het diepe zuiden richting Kaap Hoorn te beginnen.
Het vervolg van onze avonturen komt natuurlijk zo snel mogelijk op onze blog-pagina.
September 2016
Op weg naar Montevideo besluiten we om toch nog maar een nachtje door te varen. Onze weers-informatie gaf aan dat er een flinke storm op komst was. In plaats van enkele dagen met veel wind aan een boei in Montevideo te hangen, bedachten we dat Buenos Aires een betere en veiliger optie zou zijn.
Buenos Aires is een prachtige en cultureel volwaardige stad. We voelen ons snel thuis in deze Parijs-aandoende sfeer, maar na een weekje volop genieten verkassen we met begeleiding van onze Argentijnse vrienden Carolina en Juan naar San Fernando. Hier kunnen we de RedMax veilig achter laten, zodat wij een maandje naar Nederland op vakantie kunnen.
Na onze terugkeer in november gaan we verder met de laatste voorbereidingen aan de boot voor de expeditie naar het diepe Zuiden (Stateneiland, Ushuaia, Kaap Hoorn en Patagonia).
Uruguay is gelukkig vanuit onze nieuwe plek heel gemakkelijk per fast-ferry te bezoeken; we hopen daar nog tijd voor te kunnen vinden.
De eerste foto's plaatsen we zo snel mogelijk op onze blogpagina.
August 2016
Dit was een maand met weer totaal nieuwe Braziliaanse belevenissen. Niet alleen qua weersom-standigheden, maar ook vooral qua natuur en cultuur.
We varen zonder wind met onze vriend Luciano (van de Cape to Rio Race 2000) van Itajai naar Santa Catarina. Ons voorzeil wordt door Santoro de zeilmaker van boord gehaald en Luciano laat ons het eiland en Florianopolis zien. Er volgt een weekend met veel wind en vanwege de vervelende golven verkassen we naar het idyllische oesterdorpje Sto. Antonio de Lisboa.
Uiteindelijk zeilen we met een harde achterlijke wind naar Rio Grande do Sul, 480 mijl zuidelijk. We komen aan in een dichte mist en moeten dan tussen de havenhoofden door met een harde tegenstroom van 3 knopen! 10 mijl landinwaarts vinden we dan uiteindelijk de steiger van het Museo Oceanografico en net voor donker vallen we na het aankomstbiertje en een hapje in een gelukzalige, welverdiende en diepe slaap. Kijk voor de plaatjes op de blogpagina.
July 2016
In de maand juli is het hier in Brazilie dan wel winter, maar toch heerlijk weer en hebben we samen met Joell en Coen en later ook Karin en Gerwin heerlijke weken beleefd. We zijn met de jongens vanuit Guaraja naar Paraty en Bracuhy gezeild, van waaruit zij een paar dagen naar Rio gingen. Dan naar Ilhabela, waar Karin en Gerwin opstapten voor een paar relaxte zeildagen en we via Sao Francisco do Sul uiteindelijk in Joinville terechtkwamen. Daar, op de steiger aan de rivier lag de RedMax voldoende veilig, zodat wij met z'n allen met de nachtbus naar de watervallen van Iguazu konden vertrekken.
Dit natuurgeweld hadden we beslist niet willen missen! De Braziliaanse en Argentijnse kant zijn beide prachtig en ook de vele kleurrijke vogels en de enorme dam zijn indrukwekkend. We beleefden een heerlijke maand met onze gasten. Steeds weer vinden we de afwisseling van samen reizen en dan weer's wat trajecten met meezeilers / gasten heel fijn. Het grootste geluk is toch het geluk dat je kunt delen.
Foto's van de watervallen en de andere vakantiebelevenissen staan weer op onze blog.
June 2016
Sinds onze drie weken in de vervuilde Guanabara Bay van Rio werd duidelijk dat we dringend de kant op moesten voor het onderwaterschip. Tijdens onze presentatie in Bracuhy kregen we veel nuttige tips van plekken waar we goed terecht zouden kunnen voor uiteenlopende klussen. In Guarajai hebben we op een week tijd zowel het vrijboord als het onderwaterschip onder handen genomen.
Vooruitlopend op onze verdere tochten naar het veel koudere zuiden, zijn we vervolgens naar Bracuhy gezeild om daar een sprayhood te laten maken.
Tijdens een tussenstop in Saco de Ribeira, bij onze nieuwe Braziliaanse vriend Tio Spinelli, heeft hij ervoor gezorgd dat we een rvs kraantje voor het liften van onze buitenboordmotor aan de hekstoel hebben gekregen.
May 2016
Na onze avonturen in Rio liggen we in absolute relax mode aan een strandje tegenover Paraty. Er staat een klein oud huisje half verscholen onder het groen van de jungle. Er staat een paal waar een waterslang aan hangt, met een aftapkraantje. We vullen onze waterkannen en kunnen hier ook heerlijk douchen.
Uiteindelijk vertrekken we van Paraty naar Marina de Bracuhy, waar we zijn uitgenodigd om een presentatie van onze avonturen te geven. Leuk om zoveel Braziliaanse zeilers te ontmoeten en informatie uit te wisselen over geschikte havens, goede jachtwerkplaatsen etc. We beleven er leuke en gezellige dagen, waarna we klaar zijn voor een bezoek aan de eilanden rondom Angra dos Reis.
We hebben leuke plaatjes van Paraty en onze verdere belevenissen in Angra dos Reis.
April 2016
Na een tussenstop in Cabo Frio beleven we drie schitterende weken in Rio, deze beroemde en zo mooi gelegen wereldstad.
Iedere dag bezoeken we wel een highlight, zoals natuurlijk het beeld van Jezus, de stranden van Copacabana, Ipanema en Leblon, het oude Centro met de leuke winkels, bars en oude gebouwen van Lapa en Santa Theresa en natuurlijk de beklimming van de “Sugarloaf “, met uitzicht op alle stranden en ons bootje beneden in de baai.
De jachtclub, waar we gast zijn van Roberto Pelicano, is voor ons een oase van heerlijke luxe rust, waar we kunnen douchen, koffie drinken, lunchen en internetten. Roberto is de schipper van de Saga, die Bas nog kent vanuit Breskens, waar de Saga is gebouwd en daar ieder jaar terugkomt voor onderhoud en vervolgens vakantie in Noorwegen.
Onze foto's en verslag van onze belevenissen zijn alweer terug te vinden op onze Blog-pagina.
March 2016
Op 8 maart 2016 gooiden we in Salvador de trossen weer los.
We hebben er een maand in de snikhete en rumoerige stads Marina gelegen, het carnaval over ons heen laten denderen, Joell en Jan uitgezwaaid, wat serieus werk aan de RedMax gedaan en Bas is hersteld van een flinke virusinfectie.
De Abrolhos, onze bestemming na ruim 300 mijl zijn prachtige natuureilanden en we snorkelden in het azuurblauwe water met alle mogelijke mooie tropische vissen. Na 3 dagen en nachten zeidlen we 350 mijl verder naar Buzios, het Saint-Tropez van Brazilie waar Brigitte Bardot zo graag kwam.
Rio de Janeiro ligt nu om de hoek, maar we willen nog even genieten van de rust en de regatta wedstrijden tijdens Pasen voordat we Jezus tegemoet zeilen.
Onze foto's van Abrolhos en Buzios staan intussen alweer op de Blog-pagina.
February 2016
Met Jan en Joell zijn we in 3 dagen gezeild van Recife naar Salvador (400 mijl). Een heel relaxte zeiltrip, met in de laatste nacht prachtig zicht op de kust van Brazilie. Eenmaal in de buurt van Salvador was ver op zee al het getrommel van de Carnavalvierders te horen!
Als we met daglicht aanleggen in de Marinha Clube Nautico. kijken we vanaf de kuip naar de markthal, waar vroeger de slaven werden verhandeld en naar de hoge lift tegen de bergwand, waarboven zich het oude centrum van Salvador bevindt.
Het carnaval van Salvador in vooral muziek en nog eens muziek, maar ook vrolijk verklede mensen, die vier dagen lang door de straten zwerven.
Ook op de stranden en vooral Praia do Forte is het waanzinnig druk. De Brazilianen hebben vakantie en drinken hun caiparinhas en roskas overdag onder de duizenden parasollen op het strand om ’s nachts weer vrolijk over straat de zwalken op zoek naar muziek en vertier.
January 2016
Na een heroïsche oversteek van de Noord Atlantische naar de Zuid Atlantische Oceaan zijn we in hot Brasil geland, met tussenstop op het bijzondere idyllische
natuureiland Fernando de Noronha.
We hebben Theo, Paul, Klaas en Simon intussen uitgezwaaid en liggen nu in Recife bij de Iate Clube de Pernambuco, waar de douches heerlijk koud zijn!
Geweldige pre Carnaval sfeer, we zijn happy!
... en vergeet niet op onze Blog te kijken voor de laatste plaatjes.....
December 2015
Vanuit Mindelo wensen wij iedereen gezellige Kerstdagen en een liefdevol, gezond en inspirerend 2016 toe!
Na de Kerstdagen wijden wij ons aan de laatste voorbereidingen voor de Transatlantische oversteek naar Brazilie. Onze opstappers Theo, Klaas, Paul (NL) en Simon (Belgie) hebben er, net als wij reuze zin in!
Begin januari gaan in Mindelo de trossen los en zullen we na ca. 10-12 dagen op het eiland Fernando de Naronha aanspoelen.
December 2015
Met Simon en Veronique zijn we 800 mijl met een lekkere bakstagwind van de Canarische Eilanden naar het zuiden gezeild en in de vijfde nacht bij het eiland Sal in de baai van Palmeira aangekomen.
Onderweg zijn Veronique en Bas druk in de weer geweest met de sextant en hebben verschillende zonnetjes geschoten. Leuk om te doen en het klopte wonderwel vrij behoorlijk!
We hebben achtereenvolgens Sal, Boavista, Sao Nicolau, St. Lucia, Sao Antao en Sao Vicente bezocht.
Ons fotoverslag staat op de diverse pagina’s van onze blog.
November 2015
Op maandag 26 oktober als ons grootzeil door Antonio wordt gebracht, is er teveel wind om het direct te hijsen. Gelukkig wordt het ’s avonds rustig en besluiten we alsnog door te zeilen naar La Graciosa, een tocht van 280 zeemijl.
Het zeil ziet er gelikt uit en onder geleide van onze vrolijke dolfijnvriendjes verlaten we Funchal.
De wind wakkert’ in de nacht aan vanuit het noord noord oosten. Met een heerlijke bakstag wind zeilen we tot in het donker de volgende avond in de aanloop baai van Lanzarote, naar het kleine eiland La Graciosa.
Eenmaal binnen is er geen plaats om aan te meren, behalve tegen een torenhoge kade met grote vrachtwagen banden. Tegen de kade blijven liggen was geen optie met de enorme swell, die de boot steeds tegen de kademuur kwakte en het huisvuil, dat ’s morgens over het dek woei. Een mobiele kraan hees de bakken vuil over ons heen in een houten vrachtboot.
Lees bij de Blog-In hoe het verder gaat..
October 2015
Net op tijd hingen we in Madeira aan de kade, want er was veel wind op komst. Dat maakte dat we besloten in de haven te blijven liggen, te genieten van de prachtige stad Funchal met veel Oud-Engelse bouwstijlen en te wachten op de komst van Toon, onze wall captain die een koffer met (reserve)materialen voor ons meezeulde.
Madeira is een uitzonderlijk steil eiland en fietsen buiten Funchal was geen optie. Wel hebben we de levada's bewandeld en met een auto hebben we wat rondgetourd op het schitterende eiland. Veel groen, prachtige oceaanzichten, natural pools, good food... Madeira heeft het allemaal.
Helaas heeft het tijdens ons verblijf daar ook veelvuldig geregend. Net als op andere plekken in de Atlantische Oceaan en in Europa was het dus geen bijzonder zonnige tijd.
Desalniettemin hadden we Madeira niet willen missen!
Op maandag 26 oktober is dan Antonio gekomen met ons nieuwe grootzeil en zijn we met een fantastisch windje weggevlogen van Madeira richting Canarische Eilanden waar we 34 uur later aan de kademuur plakten van Caleta del Sebo op het eilandje Graciosa.
October 2015
Op zaterdag 10 oktober zijn we vanuit Lagos vertrokken.
Eindelijk is Red Max klaar voor haar rondje wereld, volledig uitgerust met aller laatste technieken, en navigatie elektronica, die onze Belgische IT vriend Wim geïnstalleerd heeft.
De overtocht naar Madeira werd in 3 dagen in ongebruikelijk zwaar weer hoog aan de wind afgelegd. Gelukkig was onze aankomst hier rustig met mooi zonnig weer.
Een ongelooflijk mooi groen eiland met haar donkere bergen in de wolken verscheen aan de horizon. In Funchal kregen we gelukkig nog een plek in de stads marina naast een grote Duitse twee mast ketch, want een storm was op komst.
Een heerlijke diner in één van de gezellige oude straatjes van Funchal, samen met onze 3 Engelse opstappers was onze beloning.
Over enkele dagen komt Antonio over gevlogen met het nieuwe grrootzeil in fibercon vectran en is de zeilgarderobe compleet.
September 2015
Peter wilde graag met een tweetal vrienden meezeilen naar Olhao om daar, met nog wat lokale vrienden van hem, zijn verjaardag te vieren. We hebben een paar heel gezellige dagen beleefd met deze gasten.
Onderweg naar El Rompido in Spanje hebben we (met Happy Hour ;) dan ook nog eens een maanvis zien 'drijven'. Een gigantisch grote vis met nauwelijks vinnen, die zich op de deining van de oceaan wat laat meedrijven. In het heldere water keek hij ons met grote bolle ogen aan.
We hopen zowel Peter, als zijn vrienden Jordan en David, nog eens te mogen begroeten op een toekomstige tripje.
July and August 2015
In juli en augustus kwam er gezellig wat familie over naar Portugal. Allereerst Joell & Sophie en een paar weekjes daarna Aline, met Sebastiaan & Julius.
We hebben lekker gezeild, naar Culatra en AyaMonte in Spanje. Natuurlijk werd er ook met de dinghy gescheurd, gesupt met ons nieuwe sup-board, gezwommen, lekker gekookt, veel gelachen, sangria gedronken en bitterballen gegeten tijdens Happy Hour bij Ad.
Heel gezellige dagen en het is nu zomaar ineens heel stillekes aan boord..
June 2015
Bas zeilde met een viertal mannen (Toon, Gerwin, Alex en Ard) de Red Max van Lissabon naar Portimao. Met een tussenstopje in Sesimbre, een pittoresque plaatsje aan de westkust bij Cabo Espichel en een bijna nachtelijke aanvaring met een onverlichte vissersboot, was het lekker rustig zeilen met windje mee naar Alvor.
In Alvor 's avonds nog een stevige pint gedronken en genoten van het optreden van "the Bottles" in de Ierse pub.
Dan nog drooggevallen, maar de volgende dag weer verder naar Portimao, om van daaruit nog wat sightseeing landinwaarts te doen.
Red Max ligt dan al lang weer rustig voor anker bij Ferragudo, Praia Grande.
June 2015
De VOR racers zijn intussen al in Gotenborg gefinisht. De tijd gaat zo snel.
Maar mijn ontmoeting in Lissabon met enkele toppers van deze ultieme race rond de wereld, is de moeite van het vermelden waard.
Eerst en vooral was het bijzonder fijn Bruno Dubois weer te zien. Hij was onze schipper op de Rucanor/Sport tijdens de Whitbread Round The World Race 1989/90 en is nu teammanager van Dongfeng. Hij heeft mij en mijn crew rondgeleid op en in de Dongfeng.
In de Race Village kwam ik mijn goede Antwerpse vriend Jean-Martin tegen, de zeilmaker van de organisatie.
Tenslotte werd het nog een gezellig onderonsje met Bouwe Bekking Brunel, Charles Caudrerier Dongfeng en Kunt Forstad, de race director van de VOR.
June 2015
De Red Max heeft in Seixal/Lissabon op de wal gestaan om geknipt en geschoren te worden.
May 2015
In de Zeilen van de maand juni staan we op pagina 37 met een artikel over het door Bas geschreven boek 'Tussen de Grote Beer en het Zuiderkruis'.
" Waar veel verhalen over dit soort reizen voornamelijk op het water plaatsvinden, vertelt Van Rijswijk juist ook over zijn avonturen op het land."
Dit is ook wat we zelf van veel lezers terugkrijgen: "het boek is vlot geschreven en je leest het als een jongensdroom, in één adem uit."
May 2015
Bas zeilde met een Vlaams / Hollandse crew bestaande uit Ilan, Theo en Klaas van la Trinité-sur-Mer naar Lissabon. Windkracht 8 in de Golf van Biskaje zorgde ervoor dat ze nog even bleven genieten van de fruits de mer in Bretagne.
Daarna was het afwisselend 30 knopen tot halverwege de Golf en dan toch nog motoren naar Bayona. Na een tankbeurt en een douche kon de reis weer verder richting Seixal / Lissabon.
In het donker passeerden ze de hangbrug bij Lissabon met het prachtig verlichte Jezus-beeld.
Red Max staat nu op de kant voor het onderwaterschip en wat werkzaamheden aan de kiel. Begin juni zal ze klaar zijn om de deelnemers van de Volvo Ocean Race uit te zwaaien.
April 2015
Met Pasen waren we weer even aan boord in La Trinité-sur-Mer, Bretagne, samen met onze Belgische vrienden Franz en Marina.
Met Pasen worden ieder jaar de eerste grote zeilwedstrijden van het nieuwe seizoen in Frankrijk gehouden, de Spi Ouest France.
Ook nu weer waren het spectaculaire en gezellige, mooie dagen met o.a. Happy Hours in onze stamkroeg 'Le Carré' en het ontleden van spinkrabben in onze eigen carré aan boord.
Wim, onze 'IT goeroe' heeft nog een nieuwe boordcomputer met nieuwe programma’s en kaarten aangesloten. Vanaf nu is er ook AIS aan boord en kunnen wij over de hele wereld gespot worden.
March 2015
Op 21 maart in Antwerpen en 28 maart in Hellevoetsluis organiseren wij onze jaarlijkse Redmax4Friends avonden. Onze rond de wereld zeilreis begint dit jaar vanaf de Algarve tot volgend jaar langs Brazilië, Uruguay en Argentinië naar Ushuaia Patagonia.
Met foto- en videobeelden geven we op voorhand al een indruk van de Red Max routes en mogelijke ervaringen tijdens onze zeilreizen dit en volgend jaar. Het worden gezellige en informatieve happenings en diegenen, die belangstelling hebben om onze zeilavonturen met ons of op afstand mee te beleven, zijn van harte welkom.
Ook presenteren we deze avond het boek van Bas: Tussen de Grote Beer en het Zuiderkruis !
February 2015
Bas zwierf met zijn Red Max, een zelfbedachte “High Tech Ocean Cruiser”, twee jaar lang rond de noordelijke en zuidelijke Atlantische Oceanen.
Zijn waargebeurde verhaal leest als een avonturenboek, maar doet ook verslag van diverse indrukwekkende zeilbelevenissen op zee.
Hij neemt je mee over tienduizenden mijlen oceaan, naar o.a. Kaapstad, Rio de Janeiro en New York, maar ook naar bestemmingen als Tristan da Cunha, de Abrolhos eilanden en Paramaribo.
Je beleeft de Millennium Cape to Rio Ocean Race en de Antigua Sailing Week 2001.
Je cruist met familie en vrienden langs de stranden, baaien en steden van Brazilië, de Caraïben tot in Halifax of je belandt met zeezeilende, loslopende mannen in het bruisende nachtleven van Brazilië en Cuba.
Het is een aaneenschakeling van ongelooflijke, spannende, exotische, erotische en vaak hilarische momenten, vol verrassende wendingen.
En dit alles volgens zijn levensmotto: “Leef je leven, want er zijn geen beperkingen, behalve die, die je er zelf aan stelt”.
Het door Bas geschreven boek wordt deze maand in beperkte oplage gedrukt.
Mocht je in het bezit willen komen van één van deze exemplaren, dan kun je die hier bestellen.
ISBN 9789090288581
January 2015
Wij wensen iedereen een gelukkig, gezond en avontuurlijk 2015.
October 2014
Red Max is beschikbaar voor bijwonen van de Volvo Ocean Race happenings eind mei begin juni in Lissabon en 16 juni in Lorient. Bretagne.
Mooie PR mogelijkheden met programma's op maat.
September 2014
Synoniem met al wat de zee en het land ons te bieden heeft.
Zeilen in het beschermde water van de grote Baai de Quiberon naar Belle Ile of verder langs de zuidkust van Bretagne.
Een bord fruits de mer met een glas koele witte wijn.
Een markt met een zee van Bretonse lekkernijen.
Voor wie er eens uit wil?
Kom aan boord en geniet mee van deze unieke plaats in de wereld.
Even meegenieten van la Trinite? Kijk dan hier
Augustus 2014
Met ons viertjes hebben wij de 1200 zeemijlen van Ponta Delgada op Sao Miguel Azoren naar La Trinité sur Mer gezeild.
Toon, Jan, Monique en Bas zijn na een schitterende tocht van 7 dagen en nachten in wisselende weersomstandigheden van windkracht 0 tot 7 in La Trinité sur Mer aangespoeld.
Het was alsof ik (Bas) weer thuis kwam in de jachthaven, waar ik al zoveel mooie momenten had beleefd.
Monique was gelijk verkocht, Toon en Jan liepen direct naar de stamkroeg “Le Carré” waar alle lokale zeilers en zeilsters rondhangen.
Kijk hier verder voor meer foto's van deze zeiltocht
Augustus 2014
Alhoewel wij hier twee jaar geleden al zo onder de indruk waren van de overweldigende natuur, waren we dit nu nog meer.
Hoogtepunten dit keer op Sao Miguel waren het botanische park Terra Nostra met de warme ijzerhoudende zwemvijver en de stomende bronnen in Furnas.
De blauwe en groene kratermeren, de zwarte lavastranden van Moinhos en piscines naturals van
Overal zie je groene bergen en de blauw oceaan rondom.
Aan boord waren nu Dax en Mien voor een weekje samen met Jan, Monique en Joëll en schipper Bas. Lees verder
Kijk hier voor nog meer foto's van de Azoren
Augustus 2014
Monique en Bas hadden de Red Max al “vaarklaar” gemaakt.
Begin augustus komen het Belgisch koppeltje David en An, vriend Jan en zoon Joëll aan boord.
Op het strand in de beach bar Kalu van Ad genoten we nog van een laatste lekker koel drankje en hebben we aan de overkant in restaurantje Marina Helena een heerlijk visje gegeten.
Al snel werden de volgende dag de zeilen gehesen voor een 6 dagen durende 900 mijl lange zeiltocht naar Ponta Delgada. Lees verder
Kijk hier voor nog meer foto's van de overtocht Algarve - Azoren.
juli 2014
Heerlijk weekje in de Algarve voor de familie van onze vriend Toon. Samen met zijn vrouw Dani, zoon en schoondochter en kleinkinderen hebben we vanuit Portimao wat tochtjes gemaakt langs de mooie Zuidkust.
Natuurlijk naar Culatra en Olhao, even ankeren tussendoor bij Carveiro en een bezoek aan Lagos mocht natuurlijk ook niet ontbreken.
Met de nodige culinaire onderbrekingen was het al met al een heerlijke week en stapte iedereen weer relaxed van boord.
juni 2014
Onze nieuwe tender 'Gompie' is aangekomen.
Deze 2.90 m lange rib van Highfield en een nieuwe 8 pk motor van Yamaha maken dat we nu droge voeten houden, met 2 in plane naar de wal kunnen scheuren en langere tochten kunnen ondernemen.
We kunnen nu al niet meer zonder!
juni 2014
Steve en Joske beleefden een enerverend weekje aan boord van Red Max. Het was Alvor, dat gezellige kleine vissersdorpje met gezellige smalle straatjes, waar ze voor het eerst voet zetten op de Red Max.
Wat volgde was een rustige zeiltocht naar het eiland Culatra. In Olhao natuurlijk nog even naar de WK voetbal in Brazil gekeken.
Met een lekker windje dan nog naar Portimao en vervolgens naar Vilamoura gezeild.
Ondanks de lumbago in Steve zijn rug, was het dan toch een onvergetelijke week voor hen beiden geweest.
april 2014
Het goot pijpenstelen toen de prijswinnaars Albert, Jeen, Marc en Carlos op de boot aankwamen.
Ze hadden geschuild in een Ierse Pub met leuke Poolse bediening vlakbij.
Naast de Red Max lag de Amerikaanse deelnemer aan de Volvo Ocean Race de Alimedica.
Die avond lekker schelp en schaaldieren gegeten bij O Palacio een typisch Portugees vis restaurant in Lissabon.
28 februari 2014
Het was zover, onze eerste Redmax4friends avond.
We waren met bijna 60 vrienden in het gezellige zaaltje van de Monico in Antwerpen.
We hebben een paar leuke video filmpjes laten zien en een presentatie waarbij onze wereldomzeiling virtueel werd getoond.
Daarna heel gezellig nababbelen tot in de vroege uurtjes.
Wordt vervolgd, nu eerst rondje Azoren!
2014
In juli / augustus / september hebben we een rondje Portimao, Azoren, Bretagne gepland.
Als je geinteresseerd bent om eens een Oceaan zeiltocht mee te maken op een niet-alledaags zeiljacht, is het nu het moment om je aan te melden.
Kijk bij 'Opstappen' voor het geplande zeilschema.
December, 2013
Red Max ligt nu in Doca de Alcantara in Lissabon en is voor onze zeilvrienden beschikbaar als B&B boot tot mei, waarna we weer naar de Algarve zeilen.
October / November 2013
Red Max staat hier tot de Kerst op de kant voor jaarlijks onderhoud aan het onderwaterschip en tegelijkertijd hebben we de hydraulische cylinder uit de boot getakeld voor reparatie.
July 2013
In de zomer van 2013 hebben Bas&Monique langs de kust van de Algarve gezeild en daar werd besloten om samen de jongensdroom van Bas te gaan waar maken: met een zeilboot rond de wereld zeilen.
Lees hier verder.
◄
1/1
►