Whangarei
december 2017
Na een aantal weken hebben we Vava’u (Tonga) verlaten om naar Nieuw-Zeeland te zeilen. Het was een schitterende tijd daar in de rustige baai van Neia’fu met het zeilende dorp om ons heen.
We hebben rondgefietst, de hoogste berg beklommen en genoten van het inheemse kabaal tijdens de WK rugby, toen Tonga van de All Blacks van Nieuw- Zeeland won. Een grote vliegende monster kakkerlak konden we nog net op tijd vangen in de kuip voordat die in de boot eitjes ging leggen.
Onze service batterijen begaven het, maar we konden in Neia’fu nog twee vrachtwagen batterijen kopen om toch nog tot Nieuw-Zeeland te kunnen geraken met een werkende autopilot en verdere apparatuur. Gelukkig konden we in het nogal primitieve Tonga ook een nieuwe hydraulische slang laten persen, zodat we bij aankomst op de Hatea Rivier in Nieuw Zeeland de kiel omhoog konden trekken, om ook de ondiepe Marina van Marsden Cove tot de douane ponton te kunnen binnenlopen.
De eerste dagen op zee zeilen we met een heerlijk rustig windje mee langs het Disney Reef en over de 35 m diepe Bethune Bank tussen de eilanden naar het zuid oosten. Een ongebruikelijke keuze voor dit traject, maar waar we toe besloten omdat er zich een enorme luchtbel ontwikkelde op de rechte lijn naar Whangarei, na de giga storm die daar had geraasd. We willen liefst blijven zeilen en kiezen voor een omweg van 300 mijl. Ipv 1200 mijl door het windgat dobberen, zeilen we nu 1500 rustige zeemijlen met soms een bui waarmee we water opvingen voor de koffie.
Op ons campinggasstelletje maken we lekkere eenpansgerechten, zoals bonenprut en nasi en eitjes met spek, want de generator is al een tijdje kaduuk.
Een enorme vliegende vis was ’s nachts in de kuip geknald en die smaakte heerlijk! We konden maar één dag echt lekker doorscheuren; verder was het de meest relaxte overtocht van onze wereldreis. Ons thermo ondergoed van Patagonia kwam weer goed van pas, want vooral de nachten werden kouder en kouder en dat waren onze tropische botten niet meer gewend!
Na een fantastische dolfijnenshow bij de ‘Heads’, zijn we op 27 november in Marsden Cove Marina aangespoeld. We hebben het gered en blij drinken we ons speciaal uit Chili bewaarde SOL aankomstbiertje.
Nu liggen we een paar mijl verder op de rivier, in de heerlijk gezellige Town Basin van Whangarei.
We krijgen een thuisgevoel, met eendjes om ons heen en Nederlandse buren met een motorkotter, die ons direct een kopje koffie aanbieden met zowaar een speculaasje!
Zo kunnen we alvast wennen voor als we over een paar weken naar Nederland en Belgie vliegen.
