NEDERLAND & BELGIE
Januari / Februari 2020
Zoals iedere keer hebben we ongelooflijk genoten van ons verblijf in Nederland en Belgie. Joell kwam ons bij verrassing in alle vroegte van Schiphol ophalen en vanaf dat moment hebben we alleen nog maar genoten van het weerzien van alle familie en geliefden.
We hebben op diverse plekken presentaties gegeven over onze belevenissen en vonden het heerlijk om steeds weer ervaringen uit te wisselen.
Helaas was er een intens verdrietig moment toen een goede vriendin van Monique plotseling overleed en dat doet ons weer beseffen hoe intens we willen genieten van het leven zolang het er voor ons is, iedere dag weer opnieuw. Niets is vanzelfsprekend.
Verdriet en geluk... het ligt zo dicht bij elkaar soms.
Verrassing!
Ik keek hem aan… de man met wie ik nu acht jaar lief en leed deel, al vier jaar de wereld rondzeil en met wie ik hoop dat nog heel lang te doen.
“Ja!” hoorde ik mezelf zeggen.
De snelste huwelijksvoltrekking ooit: geen trouwjurk, geen feest, geen toespraken, geen gasten, heerlijk eigenlijk. Alleen maar de aanwezigheid van twee geliefden, twee getuigen en ter afsluiting een gezamenlijke lunch.
“Ik trouw nooit meer”, zeiden zij beiden ooit. Niets bleek minder waar.
De intentie
Laten we voortaan samen blijven,
Laten we van elkaar houden, maar van de liefde geen dwangbuis maken.
Laat de liefde een golvende zee zijn tussen de stranden van onze zielen.
Laat ons verder zeilen, zingen, dansen en vrolijk zijn,
Lief en leed samen delen en daarvan leren
En uiteindelijk veilig samen ‘thuiskomen’.
Verdrietig
Wij keken al langere tijd ongelooflijk uit naar het terugzien en omarmen van onze lieve familie en vrienden toen wij in januari naar huis vlogen. Monique keek heel erg uit naar het terugzien van haar vriendin Karin, die net als zij enorm reislustig is en vol enthousiasme op haar wereldbol onze reizen volgt.
De schok was heftig toen tijdens ons verblijf het nieuws kwam van het overlijden van Karin. Het is gewoonweg niet te bevatten dat je denkt samen oud te worden, met al je gezamenlijke herinneringen en belevenissen en dat dit samenzijn er dan plotsklaps niet meer zal zijn. Zo verdrietig.
Niet alleen voor Monique, maar zeker ook voor onze vriend Gerwin, die opeens zijn beste maatje liefdevol moest loslaten. We zullen haar liefde, vrolijkheid en oneindige warmhartigheid enorm missen, maar nooit vergeten.
Lieve lieve Karin, we zullen veel aan je denken en ergens vaar je voor altijd met ons mee. We zijn heel dankbaar voor de intens mooie herinneringen die we samen hebben en het 'lijntje' dat altijd zo voelbaar tussen ons was en is. We houden van je. XXX
Brazilie 2016
© Red Max photography | Red Max webdesign | RedMax@live.nl