ANGRA DOS REIS
mei 2016
Van Paraty naar de eilanden rondom Angra dos Reis
We liggen in absolute relax mode aan een strandje tegenover Paraty. Er staat een klein oud huisje half verscholen onder het groen van de jungle. Daar kunnen we schoon regenwater halen, zei Johan, de Oostenrijker met zijn
50 voet trimaran, waarmee hij al 10 jaar de kusten van Brazilië afschuimt. Inderdaad er staat een paal waar een waterslang aan hangt met een aftapkraantje. We vullen onze waterkannen en kunnen hier ook heerlijk douchen.
Met onze dinghy “Gompie” scheuren we haast iedere dag naar Paraty voor boodschappen of lekker eten en drinken.
Als we willen internetten gaan we koffie drinken in Marina Imperial, waar we ook een keer heerlijke moceque de camarao (pannetje garnaal met rijst) hebben gegeten.
We zijn ook bevriend geraakt met een Belgisch stel, Patrick een Leentje, met hun boot de “Silmaril”
Het leven is hier zalig en zo vliegen de dagen om. Op een weekend varen we met onze drie boten een diep fjord, Mamangua, in.
We ankeren alweer aan een idyllisch strandje, waarop een man een houten boot aan het restaureren is. Hij wijst ons een pad over de berg om aan de andere kant bij een waterval te komen. Nou ja waterval, het is meer een stroomversnelling tussen de keien door. Maar het water is heerlijk fris en zoet!
Uieindelijk vertrekken we naar Marina de Bracuhy, waar we zijn uitgenodigd om een presentatie van onze avonturen te geven. De luxe marina, met electra en water, is ook wel eens fijn om te zijn.
Maar voor ons is het vooral heel interessant om zoveel Braziliaanse zeilers te ontmoeten voor al onze vragen over havens langs de kust, jachtwerven en waar het beste spullen voor de boot te kunnen kopen. Hier hebben we ook heerlijk gegrild Argentijns vlees gegeten in het restaurant van een gestrande Fransman.
Wanneer Patrick en Leentje ook afkomen, gaan we voor anker bij Ilha Itanhanga. Daar spotten we dolfijntjes in de baai. Ze jagen op vis en we zien regelmatig hele scholen vis uit het water springen. We hoeven alleen maar toe te kijken; onze dagen zijn prachtig.
Angra dos Reis
Angra dos Reis is een schitterend kustgebied met 365 eilanden ten zuiden van Rio de Janeiro. Er heerst een micro klimaat, waar het niet veel waait en met gemak in de winterperiode, zoals nu overdag met zon 23*C wordt. Het is heerlijk om hier met een boot te zijn.
Na onze presentatie aan de club Braziliaanse zeezeilers in Bracuhy zijn we voor anker gegaan bij het idyllische eilandje Itahanga. Hier liggen onze Belgische vrienden Patrick en Leentje met de Silmaril op ons te wachten om samen naar Pirata’s Mall bij het stadje Angra dos Reis te varen. Daar kunnen we met de dinghy tot vlak voor de shopping mall aanleggen en de super market inlopen. Met een kar vol gezonde groenten, fruit, brood en drinken, laden we de dinghy in, drinken nog een choppy (tap biertje) daar op terras en tuffen we weer vol goede moed terug naar onze Lady in Red.
De volgende dag varen we naar het grootste eiland met een hoog groen gebergte Ilha Grande en laten het anker vallen in de baia las Palmas. Vanaf het strandje met de floating restaurant kunnen we binnen een halfuurtje over een jungle pad naar de Atlantische kant wandelen, waar we direct de branding in duiken. Terug in de floating bar drinken we onze caiparinha’s van de dag en eten heerlijke vers gebakken camarao’s (Grote garnalen)
Na alweer een heerlijk rustige nacht varen we naar Saco de Ceu, de laguna waar we vanuit Rio ook al een nachtje hadden gelegen. We kunnen hier een hike doen van 5 km had Monique op een kaartje gevonden, dus gaan we op pad met rugzak en camera. Het begin van de tocht door de jungle over een bergrug is alsof we in een tropisch park wandelen, we komen onderweg zelfs twee mannen tegen, die het pad schoon vegen! Aan de andere kant drinken we wat Fanta op een mooi strand met leuke strandtentjes en vissers huisjes en grote krabben die vlak bij onze voeten uit hun holletjes in het zand kruipen.
Nu gaan we verder naar het dorpje Bananal zegt Monique en weer lopen we door de jungle eerst parallel langs de zee en klimmen dan steeds hoger en hoger over stenen en giga wortels. We komen langs en door enorme bamboebossen en genieten van de bloemen en variaties in het groen. Uiteindelijk na meer dan 7 km komen we in het dorp aan. Gelukkig vinden we een Pousada, Casa Nova, waar de gastvrouw zo vriendelijk is nog een heerlijk visschotel op tafel te toveren met rijst, veel groenten en fruit. Het leven kan slechter zijn.
Maar nu nog terug en het is al 3 uur ‘ middags! Als we een man naar het pad vragen direct over de bergrug naar Saco de Ceu, vraagt hij wel of we een lamp bij ons hebben. Die hebben we niet dus lopen we maar snel door, want dit moeten we toch in 2 uur kunnen doen! (Nog 5 km) Het smalle pad gaat steil omhoog, soms moeten we over omgevallen bomen klimmen, er komt geen eind aan!
Dan horen we voor ons vreemde dreigende geluiden, alsof er een club mannen door elkaar staan te brullen. Uiteindelijk horen we het vlak boven ons in de bomen en kan niets anders zijn dan een soort brulapen. We zijn niet bang maar toch blij als het geluid ineens verstomt. Waarschijnlijk zijn we gespot en houden ze zich stil.
Gelukkig gaat het pad nu langzaam naar beneden. Ik (Bas) zet de pas erin en struikel pardoes over een losse tak en ga vol op mijn plaat. Het doet geen pijn en verder gaat de tocht, het wordt al donkerder en donkerder!
'Straks zien we niets meer', zegt Monique en dan komen we hier niet meer uit!
Gelukkig zien we uiteindelijk een lichtje en ja hoor we zijn weer terug tussen de vissershuisjes en kunnen naar onze dinghy spoeden.
Na dit avontuur varen we naar Sitio Forte, een prachtige baai aan de zuid west kant van het eiland, waar we op het strand tussen de zeilers van de ondergaande zon en een heerlijk biertje genieten. Een dag later laveren we tussen een paar eilanden richting Paraty terug en droppen daar het anker weer naast de Silmaril aan het strandje met stromend bergwater.
