top of page

by Monique

Klik op de titel of afbeelding voor volledige tekst

Liefste Karin,

 

Er blijft een licht dat altijd schijnt:

De vriendschap tussen jou en mij

 

Een deur zal altijd openstaan

Dat kon ik lezen in jouw blik

Dit soort liefde blijft bestaan

Friends forever, jij en ik

 

Vind je 't erg als ik je daaraan hou

Ook al ben je niet meer hier

Je bent en blijft voor mij

een pracht van een vrouw

En o, wat hadden wij een plezier.

 

Ik zie jou in gedachten met naast je stoel de wereldbol

Je volgde ons iedere mijl en schreef mij brieven vol

 

Aan boord koester ik de dolfijnsteen, die je gaf aan mij

Friends forever, ik en jij

A new year..

 

2017 ebt weg.

What do I treasure?

Een object, een persoon, een belevenis?

I collect memories, that’s what it is.

Zeilend over oceanen,

I can feel we are all-one,

Alles is eindig,

Nothing is to be possessed.

Een enorm gevoel van rijkdom

when I realize what we have done

We zeilden naar Nieuw-Zeeland

2018… I am ready for more horizons to come.

NIEUW ZEELAND, een mijlpaal is bereikt. En niet zomaar een. Nee, we zitten midden in onze droom. Aan de andere kant van de wereld, down under and there is ‘no way back’.

Al jaren stond Nieuw Zeeland in de top 10 van mijn favoriete reisbestemmingen en nooit, nee nooit had ik kunnen bedenken hier op eigen kracht met een zeilboot te zullen stranden. 

 

De Wind, de Zee en de Liefde namen me mee. En dan via Zuid-Amerika nog wel: rond Kaap Hoorn, door de onbeschrijflijke ‘kanalen’ van Patagonia, via Robinson Crusoe eiland, Paaseiland en Frans Polynesië zijn we hier nu met de Red Max aan het andere eind...

Nu we zijn aangekomen op wat waarschijnlijk onze laatste stop van Brazilië zal zijn, kijk ik eens terug op het afgelopen half jaar waarin we in dit prachtige land mochten zijn. Brazilië is een land met de ruimhartigste en meest behulpzame mensen die ik ooit heb ontmoet. Ik voel me haast beschaamd als ik terugdenk aan de vele onvoorwaardelijke hulp die we hier hebben ontvangen, zonder dat we daar iets tegenover konden terugdoen. Helaas is Brazilië ook een land van uitersten: schandalig rijke, graailustige en corrupte politici doen grote delen van de arme bevolking veel onrecht aan. Het is oneer...

We are all a little weird

and life's a little weird,

 

and when we find someone

whose weirdness is

compatible with ours,

 

we join up with them

and fall in mutual weirdness

 

and call it LOVE

 

 

-dr. Seuss-                 

Velen spreken hun zorg uit dat ik misschien niet meer in de “normale maatschappij” zal passen als we terug zijn… Alsof ze zich ergens bewust zijn dat het leven in een “normale maatschappij” een onvrij bestaan is, met veel opgelegde afspraken, verwachtingen en regels waar je niet ‘ongestraft’ uit kunt stappen. Zelf vond ik het gehalte aan ‘verkeersborden’ in Nederland wel even genoeg.

 

Toen ik nog jong was (lang, lang geleden..) probeerde ik altijd al te verdwalen in het bos. Het is me nooit gelukt. Altijd was er na een tijdje wel weer zo’n stomme paddestoel van de ANWB, waarop naar alle vier de...

1/1

Please reload

bottom of page