​Red Max sailing adventures

We zeilen door naar St Maarten op 7 december tegen een ongebruikelijke noorden wind in!

Afwisselend kruisen we op of met weinig wind onder grootzeil met de motor bij naar Martinique, waar we na 3 dagen in de middag aankomen in de baai met wel duizend zeilboten! 

’s Avonds hebben we heerlijk romantisch aan de wal in een kleine bistro van gemarineerde krab genoten. Wanneer we in het zonnetje de volgende morgen een lekker sapje drinken, zien we ineens een witte catamaran recht op ons toe komen! Shit wat krijgen we nu? Ze varen vlak achter ons langs en met vier lachende kerels aan boord! Ineens herkennen we Dig en Ed uit Curacao.

Zij komen net aan vanaf Lanzarotte, wat een toeval! Dig gaat op deze nieuwe cat bij Bonaire wonen en heeft alles op Curacao verkocht. Hij wil ook lekker op een bootje leven en zoveel vis vangen als hij kan.

 

Wij gaan ook weer door, want dochter Aline met haar vriend Gerard landen op 13 december op St Maarten. We passeren Montserat met een nog rokende vulkaan waarvan de bevolking meer dan 20 jaar geleden moesten worden gered van een lavastroom, die recht op de stad afkwam. In het avondlicht krijgen we nog een unieke show van hoog door de lucht vliegende dolfijnen te zien!

De wind blijft vlagerig en onrustig, maar op 12 december droppen we ons ankertje in Simpson Bay bij de blauwe brug van de St Maarten laguna. Halleluja biertje en lekker slapen.

We wachten de volgende dag op de ‘kids’ in de gezellige Jachtclub van St Maarten bij de dingy dock.

 

Helaas onze koeling werkt niet meer, daarom moeten we van Ed Enertec, bij wie we een nieuwe compressor hadden besteld, door de Brug naar een plek in de Laguna voor de installatie.

Als Ed eindelijk met een raar hoedje op komt aanrijden over de ponton van IGY marina in een kiepwagentje geduwd door zijn donkere werkman Junior schieten we in de lach. Dat lachen leren we snel af als hij al met een rekening begint te zwaaien! Om een lang verhaal kort te maken zijn we 2 nachten a 180 dollar per nacht blijven liggen en toen Junior nog niet klaar was, zijn we de Brug weer doorgegaan naar de erg woelige Simpson Bay waar Junior al kotsend de klus probeerde te klaren. Dit is niet gelukt en wij varen naar de Franse kant:Marigot Bay en Gran Case.

Daar beleven we fijne dagen met Aline en Gerard op de boot en aan de wal tot Ed en Junior weer kwamen opduiken, met nog eens een rekening van 2.300 dollar! Die hebben we met 500 dollar en onverrichter zake weggestuurd.

Uiteindelijk heeft de Oostenrijkse zeeman Jozef met zijn grote kolenschoppen van handen de koeling aan de praat gekregen nog net voor oudejaar avond!

​

Samen in de kuip genieten we die nacht van al het schitterende vuurwerk om ons heen en de koele bubbels met Franse kaas op dunne sneetjes baguette.