top of page

Islands in the South Pacific 

Kingdom of Tonga, oktober 2017

Neiafu, terug in de tijd.

 

 

In Neiafu (de Vava’u eilandengroep van Tonga) hebben we een relaxte tijd. Na alle impressionante indrukken van de afgelopen weken is het heerlijk om even wat langer in onze comfort-zone te kunnen zijn. We weten waar we de beste wifi hebben, waar het lekkerste brood is te krijgen en we hebben een Canadees gevonden die vanuit z’n diepvriezer thuis wat vlees en kip verkoopt. Meer moet dat niet zijn en we hoeven nu eens even niet verder op onderzoek uit.

 

Natuurlijk zijn we ook naar Neiafu gekomen om deel te kunnen nemen aan het ‘Blue Water Festival’, een zeilweek die wordt georganiseerd door de Kiwi’s en er vooral op is gericht om zoveel mogelijk zeilers naar Nieuw-Zeeland te lokken i.p.v. naar Australie. Ze hadden dit werkelijk fantastisch georganiseerd met veel praktische info, lekker eten en drinken bij diverse lokale tentjes, een bezoek aan een school en midden in de week een Race-day. 

 

Het leek ons niet fair om hieraan met de RedMax deel te nemen, bovendien werden we gevraagd als crew op de Noorse Bavaria Ghost met aan boord vader Oystein, moeder Hege en hun drie puberzonen. Op de dag van de wedstrijd bakte Monique ’s ochtends vroeg een stapel pancakes. We waren er helemaal klaar voor.

Prachtig weer en een lekker windje, het was een zalige en gezellige zeildag en met Bas aan het roer gingen we uiteindelijk als tweede over de finishlijn, achter een lichte snelle Swan. Daar konden we mee leven en de drie jongens vonden het geweldig. Na het slotfeest, met alweer een prachtig buffet, rolden we moe en voldaan in onze kooi. Haha, we zijn het duidelijk niet meer gewend een hele week een vast programma met afspraken te hebben! 

 

Dus keren we terug naar het ritme van de Tonga-people: je doet alles relaxt en met een glimlach, op zaterdag ga je met je hele familie en de buren in de pickup naar de markt en op zondag ga je zingen in de kerk. Een beetje terug in de tijd dus, het straatbeeld bestaat dan ook nog uit loslopende varkens en bij het ochtendgloren horen we vanaf het hele eiland de hanen kukelen. Tijdens de vaak prachtige zonsondergang moeten we dan helaas wel het gekrijs van de vliegende honden aanhoren.

bottom of page