​Red Max sailing adventures

van de Iles Gambier naar de Marqueses

 

Op 27 juni lichten we in alle stilte onze tandem ankers en trekken het grootzeil in de baai van Mangareva, Gambier, waar het nog rustig is. Eenmaal buiten, als we tussen de riffen door zijn gelaveerd, gaat de rolgenua erbij en beginnen we aan onze tocht van 800 mijl naar Fatu Hiva.

Onze rust duurt niet lang, plotseling komt er een bui over en knalt er een harde wind in de zeilen, 25 dan 28 dan 33 knopen! Snel proberen we het voorzeil in te rollen, maar dan schiet de rollijn los en begint de weer uitgeklapte genua hard te slaan. Samen worstelen we op het voordek om het voorzeil naar beneden te krijgen.Beetje bij beetje met verkrampte vingers komt uiteindelijk de stugge kevlar lap naar beneden.

Gelukkig  is er genoeg wind om met de stagfok door te zeilen. Ook kunnen we een dag met een zacht briesje de 230 M2 gennaker te zetten. Na 800 mijl glijden we op 2 Juli met een bakje yoghurt in de hand bij daglicht langs de schitterende, onstuimig groene grillige bergwand van Fatu Hiva.

 

FATU HIVA

 

We droppen het anker in de maagdenbaai bij het dorp Hanaveve, toevallig  vlakbij het Nederlandse jacht Canonball van Wouter, die daar met een losse voorstag is aangespoeld.

Na ons aankomstbiertje en een duik laten we Gompie zakken en tuffen naar de kade waar een oude stenen Tipi ons welkom heet.

We scharrelen wat rond als we door een Polynesiër bij hem thuis worden uitgenodigd. Hij maakt prachtige snijwerk uit bot en pieken van marlijnen.

We krijgen een zak met fruit mee aan boord en mogen de volgende dag meerijden naar het enige andere dorp Omao.

De tocht met een 4X4 over een weg vol keien over de ruige bergkammen is onvergetelijk. Bij een klein mariabeeldje, verscholen tussen de bomen langs de weg, wordt gestopt en doet de hele familie een weesgegroetje. Dan hobbelen we weer verder.

Ook maken we een wandeling de bergen in naar een 100 meter hoge waterval, waaronder we in het heerlijk koele zoete water kunnen zwemmen.

 

HIVA OA

 

Veel te snel gaat het anker alweer op en zeilen we overladen met fruit naar Hiva Oa, het prachtige eiland waar Jacques Brel en Paul Gaugin liggen begraven op een begraafplaats vol bomen met heerlijk geurende Frangipane bloemen en met zicht op de onmetelijke Moana.

We halen vers gebakken baguetten bij het tankstation aan de wal, maken wandelingen rond de baai naar het dorp, waar we tussen de andere wereldzeilers van een hapje en een drankje  genieten en bezoeken ’s avonds een Polynesische dans show.

 

Helaas, de Markiezen, het hart van Polynesië moeten we alweer verlaten.

800 mijl verder ligt Tahiti op onze aankomst te wachten.