Valdivia
april / mei 2017
Het is eind maart 2017 als we landen bij de Club de Yates Estancilla aan de rivier naar Valdivia. Hier kunnen we voor het eerst sinds maanden onze vochtige boel in de machine wassen en buiten hangen. De ontvochtiger in de boot maakt overuren en wij doen de hoognodige klusjes.
Van Estancilla gaan we met de fiets naar de stad om bij de Armada te melden dat we veilig zijn aangekomen, want anders gaan ze ons zoeken!
Valdivia is een levendige, mooie stad met veel oude houten huizen en natuurlijk de beroemde Mercado Fluvia, waar de zeeleeuwen lui liggen te wachten tot de visverkopers hun afval zo in hun geopende muilen gooien. Het waren vooral veel Duitse immigranten, die zich hier hebben gevestigd en ook nu ontmoeten we op de club soms mensen die nog Duits spreken.
Na 10 dagen kunnen we verleggen naar de jachtclub vlakbij de stad; makkelijk voor onze boodschapjes en natuurlijk gaan we ook een espresso met Kuchen bij café EntreLagos smullen.
Omdat we maar voor 3 maanden een Chileense visum kregen in Puerto Williams huren we een auto om 250 km verder in de Andes over de grens naar Argentinië te kunnen wandelen. Als we in Argentinië zijn gaan we na 15 min weer terug door de douane en wandelen door een schitterend ‘Monkey Puzzle Tree’ bos om aan de Chileense kant weer een visum voor 3 maanden te kunnen krijgen. Zo sparen we maar liefst 200 dollar uit. De boom heet overigens 'Monkey puzzle tree', omdat één van de eerste Westerlingen die in Chili de vreemde boom met scherpe naalden zag, zei: 'Climbing this tree would puzzle a monkey'. Wij vinden de 1000 jaar oude bomen prachtig en begrijpen niet hoe het de natuur in Chili steeds weer lukt ons zo aangenaam te verrassen en verwonderen.
Monique vliegt hierna een tweetal weken naar Nederland om haar geliefde zoon te kunnen zien en haar vriendinnen en familie en natuurlijk om dingen voor de boot te regelen. Bas vermaakt zich met de grote klussen, zoals de watermaker geserviced te krijgen, een wedstrijd kevlar voorzeil te laten omtoveren tot rolfok, machine onderhoud en ga zo maar door.
Als Monique weer aan boord is vieren we Bas’ verjaardag met onze Canadese en Engelse buren en huren weer een autootje voor een weekend, om dan ook het aangepaste voorzeil op te halen in Puerto Montt.
We slapen in de mondaine plaats Puerto Varas aan het meer van LLanquihue, genieten van een heerlijk romantisch diner daar en de volgende dag van een spectaculaire tocht langs het meer op weg terug richting Valdivia. De vulkaan Osorno is wit besneeuwd en dankzij het heldere weer hebben we er steeds prachtig zicht op.
Ja, we zijn het er nu al over eens: Chili is één van de mooiste landen ter wereld en dan moeten de eilanden Robinson Crusoe en Paaseiland nog komen!
We hopen rond 20 mei te kunnen vertrekken, maar houden jullie zeker op de hoogte.
