De Canarische Eilanden
La Graciosa
Op maandag 26 oktober als ons grootzeil door Antonio wordt gebracht, is er teveel wind om het direct te hijsen. Gelukkig wordt het ’s avonds rustig en besluiten we alsnog door te zeilen naar La Graciosa, een tocht van 280 zeemijl.
Het zeil ziet er gelikt uit en onder geleide van onze vrolijke dolfijnvriendjes verlaten we Funchal.
De wind wakkert in de nacht aan vanuit het noord noord oosten. Met een heerlijke bakstag wind zeilen we tot in het donker de volgende avond in de aanloop baai van Lanzarote, naar het kleine eiland La Graciosa.
Eenmaal binnen is er geen plaats om aan te meren, behalve tegen een torenhoge kade met grote vrachtwagen banden. Tegen de kade blijven liggen was geen optie met de enorme swell, die de boot steeds tegen de kademuur kwakte en het huisvuil, dat ’s morgens over het dek woei. Een mobiele kraan hees de bakken vuil over ons heen in een houten vrachtboot.
Gelukkig mogen we de volgende morgen van de havenmeester tegen een ponton waar een plek is vrij gekomen. Onze beloning waren twee heerlijke dagen La Graciosa met fietstochten over het kale woeste eilandje naar enkele bijzonder mooie oceaanstranden, gevolgd door happy hour drankjes aan het idyllische dorpsstrandje.
Toon neemt op zijn laatste dag de ferry naar Lanzarote om een wandeling door het vulkaanlandschap van het reservaat Timanfaya te maken.
Monique en ik genieten van een schitterende zeildag langs de oostkust van Lanzarote tot in Marina Rubicon aan de zuidkust.
